غوصی در اقیانوس بیکران

User Rating
PoorBest 
( 0 Votes ) 

مرحوم علامه امينى اعتلاى اسلام، ايمان آورندگان به دين حنيف را به وحدت و تمسك به حبل الله المتين «فرا مى ‏خواند» و كتاب خودش را  با دو حديث‏ شريف، از پيامبر صلى الله عليه و اله عظيم الشان اسلام، (كه متفق عليه بين شيعه و سنى است) شروع مى ‏كند. حديث اول «عنوان، صحيفة المؤمن، حب على بن ابى طالب‏»(1)  (سرآغاز نامه عمل مؤمن، دوست داشتن حضرت على ابن ابى ‏طالب عليه السلام است).

حديث دوم «من سره ان يحيى حياتى و يموت مماتى و يسكن الجنة عدن غرسها ربى، فليوال عليا من بعدى، و ليوال وليه، وليقتد بالائمة من بعدى فانهم عترتى، خلقوا من طينتى رزقوا فهما و علما، و ويل المكذبين بفضلهم من امتى، القاطعين فيهم صلتى، لاانالهم شفاعتى‏»(2) (هر كس خشنود گردد به اينكه زندگانى او با زندگانى من هماهنگ باشد، مرگ وى همانند مرگ من باشد و در بهشت آراسته و جاودانى كه نهال آن را مولاى من بدست ‏خود نشانده مسكن گزيند بايد على عليه السلام را دوست بدارد، پس از من پيروى كند و به امامان بعد از من اقتدا نمايد، زيرا ايشان عترت من هستند و از سرشت من خلق شده ‏اند و از زلال فهم و علم كاملا بهره‏مند هستند. واى بر گروهى كه فضائل آنها را انكار كند و رشته ميان من و ايشان را قطع نمايد خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نفرمايد.)