عصمت در انبيا و حضرات معصومين عليهمالسلام به چه معنايى است و خصوصيّات و محدوده و شرايط و احكام آن كدام است؟
ادعاى نوشته حاضر اين است كه حقيقت وجودى عصمت كه موهبتى الهى است براى بعضى ذاتى است و زمينههاى علمى و عينى دارد و دست غير بر آن نمىرسد با آن كه قابل وصول است و مىشود فردى بر اثر كشش و كوشش بر آن دست يابد يا ظرف تنزيلى آن چنين است و ظروف عالى آن بسيط است و در تيررس غير نمىباشد و عصمت همانطور كه به انتخاب است، انحصار را دارد.
نسبت به اين امر اين است كه حضرات انبيا و ائمهى معصومين عليهم السلام و حضرت زهرا عليه االسلام همه معصوم مىباشند و از هر گونه احتمال خطا و عصيانى بدور هستند؛ همچنان كه اعتقاد شيعه در اين امر چنين است و بسيار نيز بجا و محكم مىباشد و براى تثبيت و تحقّق آن مدارك نقلى و دلايل عقلى فراوانى از كتاب، سنت، تفكّر و انديشهى سالم و سليم وجود دارد كه در اين جهت، هرگونه توهّم و ايرادى را از خود بدور مىدارد كه ما در صدد بيان آن نيستيم...
البته، مطلبى كه در اين جهت باقى مىماند و داراى اهميّت بسيارى مىباشد و نوع برخورد با آن آسان نيست، متشابهات فراوانى است كه در قرآن و روايات به چشم مىخورد كه ظاهر تمامى آنها با عصمت حضرات انبياى الهى عليهمالسلام سازگار نيست و يا دستكم نسبت به اين امر، توهّم و شبههاى ايجاد مىنمايد كه در جهت برطرف سازى آن بايد كوشيد.
نویسنده : آیت الله نکونام
زبان کتاب : فارسی
تعداد صفحات : 76