روزی رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به اصحاب خود فرمود:
فقیر و بینوا کیست؟
اصحاب جواب دادند: کسی که درهم و دینار نداشته و دستش از مال دنیا تهی باشد.
حضرت فرمود: آنکه شما می گوئید فقیر نیست. بینوا کسی است که در عرصات قیامت بیاید و حق اشخاصی به گردن او باشد.به این طریق که یک نفر را زده و دیگری را ناسزا گفته. حق شخص ثالثی را ضایع نموده و یا غصب کرده. اگر حسنات و کار خوبی داشته باشد در قبال حقوق مردم از او می گیرند و به صاحبان حقوق می دهندnو چنانچه حسناتی نداشته باشد از گناهان کسانی که بر این شخص حقی دارند برداشته می شود و آن گناهان را بر او بار می کنند و بینوا و فقیر چنین کس است.
همین موضوع منظور خداوند تبارک و تعالی در این آیه شریفه است :
و لیحملن اثقالهم و اثقالا مع اثقالهم ( سوره عنکبوت)
بارهای سنگین خود را برمی دارند و بارهای سنگین دیگری را بر دوش آنها
می گذارند.
( انوار نعمائه)