غذای هنگام افطار

توضیحات

منتشر شده در شنبه, 01 تیر 1392 09:26

نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com

امام علی بن ابی طالب علیه السلام مدتی بود که اشتها و میل به غذایی از جگر کباب شده با نان نرم داشت. مدت یک سال به همان نحو گذشت و تهیه چنان غذایی میسّر نشد. روزی در ماه مبارک رمضان، امام علی علیه السلام از فرزندش امام حسن مجتبی علیه السلام خواست که چنان غذایی برای افطار تهیه نماید. حضرت مجتبی علیه السلام غذای مورد علاقه پدر را درست کرد. هنگام افطار، هنوز امام علی علیه السلام دست به سوی غذا پیش نبرده بود که سائلی بر در خانه آمد و اظهار تنگدستی نمود. امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: غذا را بردارید و برای او ببرید تا فردای قیامت در نامه ( اعمال ) ما خوانده نشود که : « أَذْهَبْتُمْ طَیباتِکُمْ فی حَیاتِکُمُ الدُّنْیا وَ اسْتَمْتَعْتُمْ بِها» احقاف/20 . حضرت مجتبی غذا را از سفره برداشت و به آن سائل داد1.

ننوشت برای وِرد روز و شب و من جــز ذکــر عـلی معلّـم مکــتب من

گر غیر علی کسی بُوَد مطلب من ای وای من و کیش من و مذهب من

» وَ شاهِدٍ وَ مَشهودٍ« بروج/3

ابوالحسن علی بن احمد الواحدی رحمه الله در تفسیر وسیط مرفوعاً روایت کند:

مردی گفت: «داخل مسجد مدینه شدم، مردی را دیدم که روایت از رسول صلی الله علیه وآله وسلم حدیث می کند و مردم در گرد او در آمده اند. من پیش رفتم و به او گفتم: خبر می دهی مرا از «شاهد و مشهود؟» گفت: بلی ، اما «شاهد» پس روز جمعه است و اما «مشهود» پس روز عرفه است.

از آنجا تجاوز کردم (=گذشتم) و پیش شخص دیگری آمدم که او نیز حدیث نقل می کرد. گفتم: خبر می دهی مرا از «شاهد و مشهود؟» گفت: بلی. اما «شاهد» روز جمعه است و اما «مشهود» پس روز نحر (= عید قربان).

از آنجا نیز تجاوز کردم و آمدم نزد جوانی که گوییا روی (= چهره) او طلای احمر (= سرخ) است، روایت می فرمود از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم . پیش رفتم و گفتم: خبر می دهی مرا از «شاهد و مشهود»؟ گفت: بلی، اما «شاهد» پس محمد صلی الله علیه وآله وسلم است و اما «مشهود» پس روز قیامت است. ایا نشنیده ای که حق تعالی فرموده که:«یا ایهَا النَّبِی إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذیرًا» احزاب/45 و دیگر فرمود که:«ذلِکَ یوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النّاسُ وَ ذلِکَ یوْمٌ مَشْهُودٌ»هود/103؟ بعد از آن از اوّلی سؤال کردم، گفتند: ابن عباس است و سؤال کردم از دوّمی، گفتند: ابن عمر است، و سؤال کردم از سوّمی گفتند: حسن بن علی بن ابی طالب علیهم السلام است، و بود قول حَسَن علیه السلام اَحسن2.

پی نوشتها:

1. تفسیر نمونه، ج21، ص 348، به نقل از سفینه البحار، ج2 ماده کبد.

2. کشف الغمه، ترجمه علی بن حسین زواره ای، ج 2 ، ص 117.