حكايات قرآني آيت الله بهجت

توضیحات

منتشر شده در سه شنبه, 04 تیر 1392 05:49

نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com

1 . جواني مي گفت : حضرت اميرمومنان كلماتي در گوشم فرمود كه نمي دانستم چه مي فرمايد ، ولي بعد ديدم كه حافظ كل قرآن هستم .

2 . شنيديم كه در مجلس " پاريس " يك نفر از نمايندگان در حالي كه نطق مي كرد ، قرآن را به دست گرفت و گفت : " تا اين كتاب در دست مسلمانان باشد ، نمي توانيم بر آن ها حكومت كنيم " .

3 . اگر كسي به قرآن نگاه كند ، خواهد ديد كه قرآن موجودي غير از موجودات است و اگر كسي با عينك درست به قرآن نگاه كند ، مي بيند كه حضرت رسول و ائمه با او مكالمه مي كند .

4 . انسان مي تواند قرآن را آينه قرار دهد براي غايب (ع) و غايب (ع) را آينه قرار دهد براي قرآن . و مي شود گفت كه اين دو شريك و عديل يكديگرند و واسطه ي بين مخلوق و خالق هستند و در درجه ي  دعوت الي الله ، افتراقي نمي كنند .

5 . يك روز به آقا عرض كردم : من در هر ماه يك جزء قرآن را به نام يكي از امامان مي خوانم و ثواب آن را به آن امام هديه مي كنم . ايشان فرمودند : به جاي اين كار قرآن را حفظ كن . شنيدم كه آقاي خويي در اواخر عمر خود قرآن حفظ مي كردند .

( مطالب برگفته از كتاب نكته هاي ناب ، رضا باقي زاده )